Catharijnestraat 18-64

Deze hofjes zijn in 1866 gebouwd in opdracht van de liefdadigheidsinstelling de St. Peters Gasthuizen.
Het zijn twee hofjes naast elkaar met elk 18 woningen met een poort in het midden, een tussen de Rosendaalsestraat en de Rappardstraat, en een tussen de Rappardstraat en de Johannastraat.

De huizen werden gebouwd als U-vormige blokken; enkele huizen in de Rosendaalsestraat, de Rappardstraat en de Johannastraat vormen de opstaande poten van de “U”.
Anders dan het Luthers Hofje zijn deze hofjes naar buiten gericht; ze zien uit op straat, de gemeenschappelijke tuin ligt achter de huizen in de “U”.
Deze U-blokken pasten feilloos in het rechthoekige verkavelingspatroon dat ruim 30 jaar later voor een groot deel van Klarendal naar het concept van Tellegen bij nieuwbouw zou worden toegepast.

De woningen hadden geen gas, water, licht of riolering. Op het binnenterrein stond de gemeenschappelijke waterpomp en was de beerput. Een keuken of toilet bestond dus niet.

De huisjes zijn ontworpen door bestuurslid/timmerman van de Gasthuizen H.C.Berends. Deze behoorde tot een bekende Arnhemse familie van timmerlieden, aannemers en architecten en was opgeleid bij Genootschap Kunstoefening.
Het benodigde terrein werd gekocht van het Sint Catharinae Gasthuis, dat hier een moeshof had.

In de beide hofjes woonden vooral ouderen, meest weduwen, hoewel er later ook arbeiders waren ondergebracht. Deze ‘arme ingezetenen’ woonden daarvoor in krotwoningen in de binnenstad.

In 1983 zijn de huisjes grondig gerenoveerd omdat zij niet meer voldeden aan de eisen van die tijd. Door aanbouw aan de achterzijde werd meer ruimte gecreëerd.

De twee rijen huisjes ogen vriendelijk door de luiken voor de ramen.
Het hoogteverschil van de oplopende straat is door verspringing in de bouw opgevangen.

In de rubriek “Arnhem voor eeuwig” van de Gelderlander beschrijft Peter Bloemendaal aan de hand van een oude foto het leven in Arnhem in vroeger dagen. Deze aflevering gaat over hofjes in Arnhem, waaronder het Hofje Sint Petersgasthuis.
Voor de weduwen was op de binnenplaats een waterpomp en beerput.

Catharijnestraat 28 is een Museumwoning en dus (meestal op de laatste zondag van de maand) te bezoeken.
De woning is in 2016 gerestaureerd. In het halletje ligt een oude estrikvloer en in de trap is de ventilatieschuif van de kelder te zien. In de woonkamer valt de originele houten vloer en het houten plafond (3.70 meter hoog!) in het oog. Bijzonder is dat de woning over een bedstede beschikt. Via een klein trapje is de kelder bereikbaar, die onder de bedstede door loopt. Zowel de woonkamer als de hal is voorzien van boerenstucwerk op de muren.
Voor de schouw staat de houtkachel waar vroeger ook op werd gekookt. Voor de periode dat de houtkachel niet brandde maakte men gebruik van het petroleumstel.
Petroleum werd ook gebruikt voor de lamp boven de tafel, die bij het raam staat om zoveel mogelijk gebruik te maken van het daglicht.