Hommelseweg (tussen 8 en 52)

Het Luthers Hofje is gebouwd in opdracht van de Evangelisch Lutherse Gemeente aan de Spoorstraat. Het is ontworpen en gebouwd door Traanboer (smid) en Beijer (timmerman), beiden broeders in die Gemeente.
Het geld voor de bouw kwam beschikbaar na onteigening en verkoop van huizen die deze Gemeente destijds in de nabijheid van de Rijnpoort bezat. In overleg met de toenmalige stadsarchitect Heuvelink werd besloten deze penningen te gebruiken voor de bouw van een hofje op een stuk land dat de Gemeente in 1858 had gekocht van het Burgerweeshuis.
Volgens de gedenksteen bij de ingang links op de muur van de poortwoning is de eerste steen gelegd op 20 juni 1860 door Ds. Albertus Johannes Schroder.

Het Hofje was bedoeld voor de huisvesting van “ouden van dagen”.
De huisjes waren klein en eenvoudig; het Hofje bestond aanvankelijk uit 22 woninkjes met een binnentuin.

In 1981 zijn de huisjes grondig gerenoveerd. Ook zijn zij toen vergroot door binnenmuren weg te breken om van twee huisjes er één te kunnen maken; nu zijn het nog 13 huisjes.
Aan het voorfront is niets veranderd.
De gevelsteen rechts van de ingang verwijst hiernaar.

Pas in 1890 werden er buitenprivaten gebouwd. Die zijn achterin nog steeds zichtbaar.

Naast de voordeuren hangen bruine kastjes met een deurtje met een raampje dat open kan. Ze waren oorspronkelijk goud van kleur en heten daarom Goudkistjes.
Ook elders in Klarendal, en ook Sint Marten, komen we deze kastjes tegen.

Het idee voor de Goudkistjes ontstond in Gouda. De kunstenaar Jan Mostert uit Gouda heeft ze in 2004 ontworpen. Ze hadden als doel om meer kleur te geven aan de buurt en mensen op een grappige manier met elkaar te verbinden. Iedereen een kistje, iedereen iets gemeenschappelijks.
In 2009 haalde modeontwerpster Inge Uittenbogaard het idee van de Goudkistjes naar Klarendal.

In hun Goudkistje hebben wijkbewoners hun eigen mini-tentoonstelling. Ze laten ermee zien wie ze zijn door iets wat ze leuk vinden of wat voor hen betekenis heeft erin tentoon te stellen. Dat kan van alles zijn: een voorwerp, een zelfgemaakte tekening, een gedicht of een foto.

Het Luthers Hofje is een goed voorbeeld van bejaarden-huisvesting door een kerkelijke instelling.
Hofjes zijn een uniek Nederlands verschijnsel en een van de prilste uitingen van georganiseerde volkshuisvesting in ons land. De welgestelde burgerij bouwde voor ouderen in steden dergelijke hofjes vanaf het einde van de Middeleeuwen.
Vooral in het westen van het land zijn veel van deze hofjes in tact gebleven. Arnhem kent er maar een.

Het Luthers Hofje is aangewezen als rijksmonument.

In de rubriek “Arnhem voor eeuwig” van de Gelderlander beschrijft Peter Bloemendaal aan de hand van een oude foto het leven in Arnhem in vroeger dagen. Deze aflevering gaat over hofjes in Arnhem, waaronder het Luthers Hofje
Voor de weduwen was op de binnenplaats een waterpomp en beerput.