Een boog is een gebogen overspanning boven een opening, tussen twee steunpunten en ter ondersteuning van een muur, gewelf, brug e.d., waarbij de druk (ook) zijdelings wordt afgevoerd.
Delen van een boog zijn:
* aanzetsteen of geboorte, de eerste steen links en rechts in een gemetselde boog
* de sluitsteen, de middelste steen van een gemetselde of gestapelde boog, die als laatste afsluiting precies in het midden van de boog geplaatst wordt
* de kruin, het hoogste punt van een boog.

De bogen zijn er in allerlei vormen, met verschillende namen^{1) 2)}:

Een korfboog is een boog die qua vorm is opgebouwd uit drie - 2 kleine en 1 grote - of vijf aansluitende cirkelsegmenten. De korfboog gaat vanaf de geboorte snel de hoogte in; daarna neemt naar het midden toe de hoogte nog een klein beetje toe.

Een rondboog (ook wel halfcirkelboog of volboog) is een boog die een halve cirkel beschrijft. Het middelpunt van de boog ligt (ongeveer) in het midden op de lijn die de geboorten verbindt.

Een segmentboog (ook wel steekboog of toog) is een boog die een deel van een cirkel beschrijft. Het middelpunt van de boog ligt onder de lijn die de geboorten verbindt.

Een spitsboog (ook wel ogivale boog) is een boog waarvan de vorm wordt bepaald door twee symmetrische cirkeldelen die elkaar in de top snijden. Deze boog werd in de gotiek bij kerkbouw toegepast.

Een Tudorboog is een boog met een symmetrische boogvorm. Vanaf de geboorte verloopt de boogvorm langs een kleine cirkel. Vervolgens loopt hijlangs een flauwere cirkellijn of rechte lijn naar het midden van de boog. In het midden van de boog zit een stompe hoek.
De boogconstructie ontleent zijn naam aan het Engelse vorstenhuis Tudor. De bouwstijl die tijdens hun heerschappij in zwang was, wordt ook wel de tudorstijl genoemd.