Willem G. Welsing , (Arnhem, 14 december 1858 - aldaar, 1 januari 1942), werd geboren in Arnhem als zoon van een timmerman. Hij kreeg een bouwkundige opleiding in Duitsland en werkte vanaf 1880 als chef de bureau bij het architectenbureau G.B. en A. Salm in Amsterdam. Voor dit bureau was hij onder andere betrokken bij de bouw van het Aquariumgebouw in Artis (1882) en de Villa Nienhuys aan de Herengracht (1888).
In 1891 vestigde hij zich als particulier architect te Amsterdam, waar hij onder meer een groot winkelhuis bouwde aan het Koningsplein en voor de Vereniging 'Geloof en Wetenschap' het pand Herengracht 415.
In 1896 verhuisde hij naar zijn geboortestad Arnhem, waar hij de vaste architect werd van het Elizabeths Gasthuis.
In 1906 bouwde hij daar voor de firma De Gruyter een winkelhuis op de hoek van de Roggestraat en de Beekstraat. Deze samenwerking moet zeer goed zijn bevallen, want in de navolgende jaren bouwde Welsing voor De Gruyter veel winkels. Als huisarchitect van De Gruyter bouwde hij niet alleen winkels maar ook fabrieksgebouwen in Den Bosch en villa's voor de familie.

Welsing maakte als architect een ontwikkeling door die karakteristiek is voor de kunstenaars van zijn generatie. Aanvankelijk bouwde hij in neorenaissance stijl. Vanaf 1900 onderging hij de invloed van Berlage en De Bazel. Zijn winkels zijn vaak vormgegeven in art deco stijl, waarbij veelvuldig gebruik is gemaakt van bouwkeramiek van de Porceleyne Flesch in Delft.
De winkelinterieurs voor De Gruyter waren befaamd om hun luxe afwerking.

In 1925 verhuisde het bureau van Welsing naar Den Bosch. Zijn opvolger bij De Gruyter werd architect T.P. Wilschut.